වැහි පොද වැටිලාබිම් මල් පිපිලා
සුදු පාටට මුතු කුඩ ඉහලාලා
සුදු මුතු කුඩ යට
පිණි පාවඩ පිට
කඩියෙක් යනවා රජෙක් වගේ
කඩියෙක් යනවා රජෙක් වගේ...
කඩියට යන්නට පාර තියනකොට
කඩියට ඉන්නට ගෙයක් තියනකොට
කඩියට කන්නට කෑම තියෙන කොට
ඌ නම් මේ ලොව රජෙක් වගේ
ඌ නම් මේ ලොව රජෙක් වගේ....
wahi poda watila bim mal pipila
Posts
මට නං මේ සින්දුව වැඩියේ මතකයේ තිබුණු එකක් නොවෙයි. ස්වදේශීය සේවයේ ළමා වැඩසටහන්වල ගිය එකක්ද?
ReplyDelete(ටෙම්පෝ එක වැඩි කළ නම් ලා තනකොල පෙත්තාස් ලා ට කියන්න දෙන්න තිබුණා!)
ඔව් කසූ... හැත්තෑව ගනන්වල එකක් තමා...
ReplyDeleteමඩවල මහත්තයත් බොහොම කැමැතිව තිබූ ගීයක්...
පින්තුරය ගැන නම් මුකුත් කියන්නට සිතක් නැත . සින්දුව නම් ලස්සනයි . අහල තිබුණ මතකයක් තියෙනවා . ශිශිර කාරක නින්දෙන් අවදි වීම ගැන සතුටුයි
ReplyDeleteඅපිස් සතොස් දිවියක් ගෙවූ රජෙක් සුදු පාවඩ මතින් ගිය ගමනක් බින්දි ඒක...
ReplyDeleteමං ඒත් බැලුවා රීඩරේට වැරැදිලාද කියලා, හද ගී පොතේ අලුත් පෝස්ට් එකක් වැටිලා කියලා පෙන්නනකොට..
ReplyDeleteතාම හිත හරියට එකලාසයක් වෙලා නෑ බුරා....
ReplyDeleteෆොටෝව ගැනයි.
ReplyDeleteමිතුර, ඔය ගමන ඔබත් මාත් යනවා මතු දවසක. Such is life!
මාත් ඔය වගේ දවසක ගත්තු ෆොටෝ එකක් දැම්මා මෙන්න මෙතන.
http://kathandara.blogspot.com/2011/02/blog-post_11.html
ඒකනම් එහෙම තමා කසූ....
ReplyDeleteඒත් තමන්ගෙ කෙනෙක් වුණහමයි හරියටම දැනෙන්නෙ...
ඒ ඇරත් මගේ හිතත් හයිය මදි
මේ ගීය ඇසුවේ ගොඩක් කාලයකට පසුවයි. බොහොම ස්තුතියි.
ReplyDeleteඅජිත් මහත්තය ඉස් ඉස්සෙල්ලමද මන්ද කමෙන්ටුවක් දැමූවේ මේකේ...
ReplyDeleteබොහෝම සතූතියි ඔබට
කඩියට යන්න පාරක් නැති උනොත් උෟ පාරක් හදාගෙන හරි යනව.
ReplyDeleteබොහොම කාලෙකට පස්සෙ ආවට සතුටුයි තිස්ස අයියා.
ඒක හරි ප්‍රසා.....
ReplyDeleteඒ යන පාරෙන් කාටවත් බාධාවකුත් නැත.....
රජෙක් උනත් ගිලන් වෙලා එක්තැන් වුනු දා . . හිතෙනවාට සැකයක් නෑ . . නිරෝගි සෑප හැර සැපයක් ලොවේ කොයින්දා . .
ReplyDeleteසියළු සංස්කාරයන් නැසෙන සුළුය
එහෙත්,
එසේ කියා අතහැර දැමීම...?
.... පුරුදු කල යුතුය.
ReplyDeleteනැත සොයුර, නැසෙන බව සිහිතබාගෙන නැසෙන තුරු රැකබලාගත යුතුය.
ReplyDeleteඔව්..... ඒක හරි....
ReplyDeleteතිස්ස අයිය කාලෙකට පස්සේ ලියපු එක නම් හොඳයි.. දුක නම් ඉතින් හැමදාම තියෙනවා.. දුකත් එක්ක ඉන්න පුරුදු වෙන එක තමා කරන්න වෙන්නේ..
ReplyDeleteමේක අපේ දුකා දැක්කනම් මොනව කියාවිද පැතුම් ;-)
ReplyDeleteකාලෙකට පස්සේ...තාම හිතට දුකද?
ReplyDeleteසතුට මෙන්ම ශෝකය ද අපිව අවදි කරනවා නේද තිස්ස.
ReplyDeleteකුඩා කාලයේ අහපු ගීයක් එක්ක නොදන්නා හිතවතකුගේ මරණයක්..........ඔහුට නිවන්සුව!
පලිපාන මැතිණිය: ඒක නේන්නම් කාරිය... කොච්චර හයියෙන් අල්ලං උන්නද කියල දැනෙන්නෙ දැන් තමා
ReplyDeleteගමයා: සහතික ඇත්ත... ඒක මටවත් තේරුණේ නෑ හැබෑටම... ඔබේ කල්පනාව සියුම්... ස්තූතියි
හැම වෙලාවේම මාත් හිතාගෙන ඉන්නේ මරණය කියන නියත උරුම දේ ගැන මගේ හිත හයියයි කියලා බන්.
ReplyDeleteඒත් අන්තිම පාරට මේ ලඟදිත් ජනිතාගේ මරණේ අහන්න ලබුනු දා ඉඳන් ඇහට වත් දැකලා නොතිබ්බත් කතාබහ කරලා විතරක් තිබිලත් තාම හීල්ලෙනවා ජනිතාගේ අම්මයි උදාරයයි දාන ස්ටේටස් දකලා.
සංවේදී කම මල වදයක් වෙන්නේ ඒ වගේ වෙලාවට. ඒත් ඒ සංවේදි කම නැති හිතක් පපුවක් නැති ගල් වගේ මිනිස්සු කරන වැඩ දකින වෙලාවල් වලදී හිතෙනවා එකපාර කඩා වැටුනත් හිත හදාගන්න කාලයක් ගියා උනත් ඒ සංවේදී කම වාසනාවන් කියලා.
උඹේ අප්පච්චී නැතිවුනු එකේ වේදනාව කොයි තරම්ද කියලා තේරෙනවා බන් ඒත් . . .ඒත් කියනවා අර වෙන මක්කා කියන්නද . . .
"සංවේදී කම මල වදයක් වෙන්නේ ඒ වගේ වෙලාවට. ඒත් ඒ සංවේදි කම නැති හිතක් පපුවක් නැති ගල් වගේ මිනිස්සු කරන වැඩ දකින වෙලාවල් වලදී හිතෙනවා එකපාර කඩා වැටුනත් හිත හදාගන්න කාලයක් ගියා උනත් ඒ සංවේදී කම වාසනාවන් කියලා"
ReplyDeleteකොයි එකද වටින්නේ කියල තේරුම් යන්න අපට තව ටිකක් කල් යාවි මචං
මේ වගේ ගීත ටිකක් හොයාගන්න අවශ්‍යයි. පාසලක ළමුන් හට අසන්න සලස්වන්න. කොහොමද ගන්නේ.
ReplyDeleteplease send me your email address to tissaanuradha@gmail.com and let me know the songs you want. I will send it to your gmail.
Deleteමට මේ සින්දුව හොයල දෙන්න පුලුවන්ද අහන්න ලින්ක් එකක්
DeletePlease can you add the audio file. I desperately want to find this song track.
ReplyDeleteසිංදුවේ ලින්ක් එකක් හොයල දාන්න කවුරුහරි
ReplyDeletehttps://m.facebook.com/groups/2510119832593729?view=permalink&id=2706050503000660
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteඅනේ දෙයියනේ මම මේක මොනතරම් හෙව්වද, මාර සතුටක් දැක්කම. බොහොම ස්තුතියි ...
ReplyDelete