සෙනෙහේ පියුම් විලේ....

කුඩාකල පටන්ම මම මුහුදට අසා කළෙමි. ඉඳහිට ගෙදරින් අතුරුදහන් වී මූදු වෙරලට ගොස් පැයක් දෙකක් මූද දිහා බලා හිඳිමින් කාලය ගත කිරීමට මම ප්‍රිය කළෙමි. පුදුමයට කාරණයනම් මූද දිහා බලා හිඳීමට එපා නොවීමයි.  ගොඩබිමත්, ජලයත්, අහසත් එක තැනකදීම ග්‍රහණය කර ගන්නට මා අසා කලා විය යුතුය.  අදද ඒ ආසාව නුසුන් වී පවතී. ඒ භාවනාවට සමවැදුණු කල, මුහුදට උඩින් දෘෂ්‍යමාන වන වලාකුළු නිසොල්මනේ ගුවණේ පාව යද්දී, හැමදාමත්ම මතක් වුණු ගීයක්ද මා හිතේ තවමත් තැන්පත්ව ඇත...

'කොතැනක විසිරී යනවද
නොදැනයි මේ කුළු පාවෙන්නේ...

උණ පඳුරක මල් පිපිලා
ඔබේ පෙමත් ඒ වාගෙයි....

බෑ කියන්න බැරි හින්දද
මා හා ඔබ හිනැහී යන්නේ....'

මේ ගීය ගයන ගායකයා ගැන කිසිම නිච්චියක් මගේ හිතේ නොපැවතීමගැන මටම පුදුමය. ඒත් පසුගිය දිනක සරසවිය පුවත්පත බලද්දී  ඔහුගේ විස්තරය මගේ නෙත ගැ‍ටුණි. ලිපිය අග ලිපිනයත් දුරකථන අංකයත් වුණි....

"හලෝ මේ විජය සිරිවර්ධන පොලොන්ඕවිට මහත්තයද?"

"ආ ඔව්...."

මට ඔහු හමුවීමට අවශ්‍යබවත් ඔහුගේ නවතම සී ඩී පටය ලබා ගැනීමටත් වුවමනා බව පවසා ඒ වෙනුවෙන් දිනයක් ඉල්වීමි.
ඉතා කැමැත්තෙන් ඒ ඔහු මට ලබා දුනි.

සවස තුන පමණ වන විට මා ඔහු කියූ ඉසව්වට ගොස් නැවත දුරකථන ඇමතුමක් දුනි.

"ආ දැන් කොහෙද ඉන්නේ මම මේ දැන් බස් එකෙන් බැස්සා විතරයි - උදේ ගිය ගමන පරක්කු වුණා...""

බසයෙන් බැස පාර හරහා මාරු වෙන ඔහුගේ රුව මට එසැණෙන් දිස්වුණි...

කෑම කා නිවිහැනේ පැමිණෙන්නැයි මා කියත්දීත් "මට විනාඩි පහක් දෙන්න"  කියා ඇඳුම් මාරු කොට මා ඉදිරියෙන් හේ වාඩි වුනි....

අප දෙදෙනාගේ කථාව බොහෝ දිගට ඇදී ගියේය...
රන්ගිරි දඹුලු සේවාවේ ප්‍රචාරය වුණු ඔහුගේ වැඩසටහනක් හරහා ඔහුට සම්බන්ධ වුණු රසිකයෙක් සී ඩී එකක් කරන්නැයි ඔහු අත සැලකියයුතු මුදලක් තබා ගොස් ඇත. ස්ථීර ‍රැකියාවක් හෝ නොමැති දරු තිදෙනෙකුගේ පියෙකු වන ඒ රසිකයා [මතුගම චමින්ද] එලෙස කලේ ඇයිදැයි පොලෙන්ඕවිට මහත්තයාට තාම නොතේරේ. දැන් ඔහුගේ බලවත් උත්සාහය මේ සී ඩී තැටිය විකුණා මුලින් ලැබෙන එමුදලින් හැකි ඉක්මණින් අර ණය ගෙවාදැමීමය. දයාබර බිරිඳගේ කණකර ගැන කියනුම කවරේද?

මම අම්මට බොහොම ආදරෙන් හිටියේ... තාත්තා මලාට පස්සේ මගේ දෑතින්ම බොහෝ කාලයක් ඔත්පල වුණු අම්මව බලාගත්තා...

"විශාඛාව ඔබ මා දුටු බුදු සිරිතේ...

යශෝධරා ඔබ මාදුටු බුදු සිරිතේ... 

මහමායා ඔබ මා දුටු බුදු සිරිතේ... 

මාදුටු බුදු සිරිතේ..."

ඒ ගීය එපමණ හැඟීම් බරව ගායනා කරන්නට වෙන පරිචයක් කුමටද...???

"මම දවසක් බෙලන්විල පැත්තේ යනකොට බොහොම ලස්සන මලක් දැක්කා පිපිලා තියනවා......"
හේ තව කථාවකට මුලපුරයි.... ඒ විස්තරය කියා නිමකොට
"ඕක ඇසුරෙන් මට නිකම්ම පද යෙදිලා ගීයකුත් නිර්මාණය වුණා... ඒක  තමා....
සෙනෙහේ පියුම් විලේ... - කියන  සින්දුව " කියා හේ  මදක් එය ගායනා කොට පෙන්වීය....

ඒ මොහොතෙහි මම කාලාර්ථයෙහි තීර්ථ යාත්‍රිකයෙක් විය....
මා ඉමහත් ආදරයක් දැක්වූ ඒ ගීය ගායකයාගේම කටහඬින්ම අවුරුදු විසිපහකට තිහකට පසුව අසන්නෙමි...!!!!
සිහින් කඳුලු පටලකින් මා දැස තෙත්ව ගියේ ප්‍රීතියටද විශ්මයටදැයි නොදැනිමි....

බොහෝ ප්‍රසිද්දියට පත් නොවූ මෙබඳු ගායක ගායිකාවන්ගේ වර්තමාණ ඉරණම එතරම් සතු‍ටු දායක නැත. ඒත් ඔවුනගේ නිර්මාණ සිංහල ගීතාවලියේ මහරු මිණි ලෙස තවමත් පවතී... උදාහරණයන් ලෙස ජේ ඒ ධර්මරත්න [නුවන් කැළුම් වතුරේ පීනා නොයන් ලඳේ...] ත්‍යාගා එන් එඩ්වඩ් [පියවර තබනා හඬින් පවා....]

තවත් බොහෝ දෙනෙකි, නාලිනි රණසිංහ, ඉන්ද්‍රා කුමාරි විජේරත්න, අතුල සෝමසිරි, වින්සන් රත්නායක [බිඟු වැල රොන් සොයලා, මල් ගොමු තුල සරලා], නොයෙල් ගුණරත්න [සැනසී නුවන් තලාවේ හිඳිමී දිවා‍රැයේ]...

කඳුලු වලින් යා හැකි දුර සීමා සහිතය... ඔවුන් සියලු දෙනා වෙනුවන් ඊට වඩා ස්ථීර සාර යමක් කිරීමට බලවත්ව සිතා ඉමහත් භක්ත්‍යාදරයෙන් යුතුව ඔහුට සමුදී සී ඩී තැටියත් ගෙන එළියට බැස්සෙමි....

සෙනෙහේ පියුම් විලේ....
පියුමී පියුම් ලොවේ....
තොල් පෙති විදහා මා දිහා...
ඉඟියක් මොකෝ කලේ...

සිසි කිරණ මැදින් එමි සිහින දොලින්....
සිප ගැන්මට ඔබේ මුව සුහද සිතින්...
හද කවුළු අයා ඔබේ දෙනෙත බලා...
සනසන්නට එමි ගී මධුර තතින් - මධූර තතින්

සෙනෙහේ පියුම් විලේ....
පියුමී පියුම් ලොවේ....

මල් රේණු සලා ආදරය කියා...
පිළිගන්න සිතා සිටියාද ඔයා...
අද නෑ දු‍ටුවේ මොනවාද උනේ....
පාලුවේ අද මා මෙහි තනි කෙරුවේ ඇයි පියුමී...

සෙනෙහේ පියුම් විලේ....
පියුමී පියුම් ලොවේ....
තොල් පෙති විදහා මා දිහා...
ඉඟියක් මොකෝ කලේ...

 සින්දුව අහන්න...