කෝපි ගසට කෝපි මලට කෝපි පරවියෙක්...

මටමය කියල ජංගම දුරකථනයක් ගත්තේ රස්සාව කරන්න පටන් අරන් අවුරුදු අටක් විතර ගියහම ඒ කියන්නේ 2004 දී. සෑහෙන කාලයක් අර ඇඳ ඈඳ හිටියත් මූල්‍ය විරාමය ලැබුනේ 2004 දී කෙටි කාලීන රස්සාවකට කටාර් රාජ්‍යයට ගියහම. දැන්නම් ලංකාවේ ජංගම දුරකථන උමතුව නිමාවෙලාද මන්දා.

ඉගෙන ගත්තු දේ ශිෂ්‍යයන්ට කියාදෙන්ට, රස්සාව කරන ගමන් ඒ අංශයෙන්ම දේශන පවත්වන වැඩෙත් මම කරන් ගියා කාලයක් තිස්සේ. කණ්ඩායමෙන් කණ්ඩායම ලමයි අත තිබෙන දුරකථන වල අධි තාක්ෂණික බව ඉහල යන හැටි මම අවුරුද්දෙන් අවුරුද්ද දැක්කා. දිවා ආහාරයෙන් පස්සේ පවත්වන දේශන තරම් ලමුන්ට එපා කරපු දේශන, තවත් නෑ මයෙ හිතේ. නිදිමතට වඩා "බුදිමත" එන වෙලාව ඒක. බුදිමත යන්න කුඩා අතුරු කථා පවත්වන ඒ වෙලාවේ දවසක් මම ඇහුවා [මේ එතකොට 2005 හෝ 2006 වසර විය යුතුයි - ශිෂ්‍යයෝ තෙවැනි වසර අය] මේ අයගෙන් දැන් කී දෙනෙකුට ජංගම දුරකථන තියෙනවාද කියා. තිස්පහක් පමණ වෙච්චි ඒ ඔක්කොම ළමයි අත ඉස්සුවා. ඊට පස්සේ මම ඇහුවේ තමන්ගේ දුරකථන බිල තමන්ම ගෙවන අය කී දෙනෙක් ඉන්නවාද කියල. එතකොට නම් තුන්දෙනයි හිටියේ; දෙන්නෙක් උසස් පෙළ ළමයින්ට උපකාරක පන්ති කරලා ආදායමක් උපයාගන්න අය. තුන්වැන්නා අපූරු හාදයෙක් "මම සෙල්ෆෝන් විකුණනනවා" ඔහුගේ පිළිතුර වුණා.

දැන් නම් ජංගම දුරකථන ගනනට කැමරාත් මිනිසුන් අත ගැවසෙනවා. අන්තර්ජාලයට තමන් ගන්න ඡායාරූප එකත් කරන එක කදිම වැඩක්! විනෝද චාරිකාවක් ගියහම මේ වැඩේ ටිකක් සීමාව ඉක්මවෙන අවස්ථාවලුත් දැන් දකින්ට පුලුවන්. කෙනෙක් තනියම ගිටාරයක් වයමින් ගීයක් ගයනවා ගඟක් අද්දර. අනෙක් සියලුම සගයන් ගීයට එකතුවීම පැත්තක දාලා පොලවේ දිගාවෙලා, ගල් උඩ නැගලා වතුරේ අඩක් ගිලී සගයාගේ පින්තූරු ගන්නවා. බ්ලොග් සටහන් වලට රූ සටහන් එක්කරන කොටනම් තමන්ගත් කුමන මට්ටමේ හෝ ඡායාරූප එකතු කරන අය අඩුයි කියලයි මට හිතෙන්නේ. ඒත් එහෙම කරන අය ඒක අපූරුවට කරනවා - තමන් තබන සටහන් කදිමට තමන්ගේම සටහනක් වෙනවා එතකොට. තාම මටම කියල කැමරාවක් නැති මා වගේ බ්ලොග් සටහන් තබන්නනුත් ඉන්නවා. ඒත් බොහෝ වෙලාවට ඒ සටහන් වලට එකතු වෙන්නේ පිටදේශයක කෙනෙක්ගේ පින්තූර. ප්‍රේමය ගැන කථාකලත්, මිනිසුන් ගැන කථාකලත් බොහෝ වෙලාවට මේවාට එකතු වෙන්නේ විදෙස් පසුබිම්, විදෙස් පසුතල - අර අටෝරාසියක් පින්තූර ගන්නා තමන්ගේ මිතුරෙක්ගේ ඡායාරුවක්, අපේ රටේ දසුනක්, අපේ කාටූන් ශිල්පියෙක්ගේ කාටූනයක් එකතු කලොත් ඒ නිර්මාණකරුවන්ට, කැමරාකරුවන්ට එහෙම නැත්නම් ඒවාට පෙනී සිටින්නන්ට කුඩා හෝ සතුටක් ලැබේවි නේද?

ලඟදී මූණු පොතේ අහම්බෙන් දැක්ක අපේ බ්ලොග් සටහන් තබන්නියක වන "ජනූ" සොයුරිය නොබෝදා විවාපත් වෙලා කියලා.. මම කුමන හෝ කලා ක්ෂේත්‍රයක විචාරකයෙන් නුවූවුද ඇගේ විවාහ දින මේ පින්තූරය, අපූරු පින්තූරයක් ලෙස මගේ බොහෝ සිත් ගත්තා. කෑළි කෑලි වලට වෙන් නොකර සමස්ථයම රස විඳින්න පුලුවන් අපූරු පින්තූරයක් එය. ඇගෙන් අවසර ලබාගෙනම ඒ පින්තූරය මෙහි පලකරනවා. ඇයටත් සුභ පැතුම්.

කෝපි ගසට කෝපි මලට කෝපි පරවියෙක්
බමතෙයි පරවිය බමතෙයි
නෙළුම් විලට නෙළුම් මලට බමර කුමරුවෙක්
බමතෙයි කුමරුව බමතෙයි

සුභ නැකතින් මා අතගෙන තිරික්කලෙන් ඔබ යනකොට
ආල මගේ ආල මගේ ආල රත්තරන්
ආල රත්තරන් කරවට මාල රත්තරන්
කරවට මාල රත්තරන්

ඈත එපිට පුංචි පැලේ හෙට ලා සඳ නැගෙන වෙලේ
ආල නුඹේ ආල නුඹේ ලාතාවී
දෝත පුරා මල් අරගෙන නුඹ නලවාවී
අරගෙන නුඹ නලවාවී

ගීතය අහන්න... ඕන්නම් බාගන්න

ගායනය: සුජාතා අත්තනායක