කවිකාරියේ, සින්දු 'ලියනා' ලඳේ... [ශීලා ගම්වර]

ඉරිදාට ලංකාවේ මිලදී ගැනීමට ඇති පුවත් පත් ගණන කොපමණද? සමහරෙක් මේවා ගන්නේ සුමානයම බත් බැඳීමට තරම් ගෙදර සාමාජිකයින් ඇති බැවිනි. 'ජාතික' පුවත්පත්ද, ටැබ්ලොයිඩ් ගණයේ පුවත්පත්ද රාශියකි. මැරුම්, කැපුම්, අතවර කිරීම්, පැහැර ගැනීම්, මංකොල්ල කෑම්, හිංසනයන්, හදිසි අනතුරු තළු මරා වාර්ථා කිරීමේ 'ජාතික' වගකීම හැරුණවිට සාහිත්‍යාංග සඳහා ඇති ඉඩකඩ 'යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර', 'සාපෙ/උපෙ', 'දක්ෂ දරුවෙකු හදාගන්නේ කෙලෙසද' හා 'අනාගතය ජයගන්නා සරල විදි' වලින් සෙමින් ආක්‍රමණය කරමින් පවතී. යම් වර්ධිත අවස්ථාවක ඇති පුවත් පත් වැනි මාධ්‍යයන් වලින් පෙරා ශුද්ධ කරන ලද මතවාද වලින් නූතන අන්තර්ජාලය ආලෝකමත් කිරීම පසෙකලා, මූණු පොතේ ඇති කුණු කන්දල් වාර්ථාකරණයට ජාතික(යැයි කියාගන්නා) පුවත්පත් වල පිටුද වෙන්කරයි. සොඳුරු සිනමා නිර්මාණයක්, පොතක් පතක්, හඳුන්වා දීමට ඇති ඉඩකඩද වෙන් වන්නේ නිර්මාණය කල එකා ඉන්නා රට වුවද ලේසියෙන් හොයාගැනීමට නොහැකි රටවල වුන්ගේ නිර්මාණයන් වෙනුවෙනි. [මෙයින් ලෝක නිර්මාණ අප රට ජනතාවට හදුන්වා නොදිය යුතුයැයි නොකියැවේ - එහෙත් හඳුන්වාදෙන නිර්මාණවල, අප රට ජනයාටද හඳුනාගත හැකි, වින්දනය කර ගත හැකි, කොටින්ම කියනවානම් දිරවාගත හැකි, පොදු රුව, ගුණ තිබේදැයි බැලීමේ යුතුකමක් විචාරන්නාට හා පලකරන්නාට තිබිය යුතුය].

මේ පුවත් පත්වල කවි පිටුද ඇත්තේය. දක්ෂ ප්‍රතිභාවක් ඇති කවියන් අතෙහි වැජඹුණු මේ කවි පිටුවල නම් අදත් යම් කාන්තියක් දැකිය හැක. ඒ, එකල මෙන්ම අදද මේවායේ සකසු කාරිය, ප්‍රතිභාව හඳුනාගැනීමෙහි සමත් කවියන් අතම රැඳී ඇති නිසා විය යුතුය. සීමිත පුවත්පත් ගනනක් තිබූ දශක තුන හතරකට ඉහත පුවත් පතක තම කවියක් පලකරවා ගැනීම, තමන් ලියූ ගීයක් ගායකයකු විසින් ගැයවීම හා ප්‍රචාරය කරවීම තරම්මම අමාරු කාරියක්ව තිබිණ. ඒ මන්ද යත් රස භාව ඉහලට ඔසවා තැබීමෙහි සමත් හා ඒ සඳහා ඇවැසි නීර්ණායකයන් අතදැරූ නිර්භය කලාකරුවන් ගේ කළමණාකරණය නිසාය. 'පුංචි මස්සිනා සිටි අරලිය මල් රිකිල්ල' හා 'රූකඩ මඩු යාග පොලවල්' ඔවුනගේ කඩුලු පනින්නට අසමත් වන්නේ එනිසාමය. ඒ සියල්ලම සමගින් පුවත් පතක තමන්ගේ එක් කවියක් හෝ පලවීම කෙතරම් අහ්ලාදජනක යන්න දන්නේ ඒ නේරංජනාව තරණය කල අයමය.

කලකට ඉහත 'හද ගී පොතේ' පලවූ ටී එම් ජයරත්නයන්ගේ ගීයක පෙළෙහි ඇති අපූර්වත්වය සොයාගිය මට හමුවූයේ අපූරු තැනැත්තියකි. එක කවියක් නොව කවි සිය ගනනක් විවිධාකාර වූ පුවත්පත් වල පල කරවා ගැනීමට තරම් ප්‍රතිභාවක් ඇති ඇය, නමින් ශීලා ගම්වරයි. ඈ, ඒ. පී. ශීලා නමිනුත් ඈ විසින්ම හඳුන්වා ගනු ලබයි. ටී. එම්. ජයරත්නයන්ගේ කාරුණික මග පෙන්වීම මත මට, ඈ ඉන්නා ඉසව්ව සොයා ගැනීමට හැකිවිය. එහෙත් අවාසනාවකට මා ඈ හමුවීමට යනවිට ඈ සිටියේ භාවනා අභ්‍යාස මධ්‍යස්ථානයකය. 'අවශ්‍ය දෑ කෙසේ හෝ කරගනිම්හ!' යන බලවත් ආත්මාර්ථකාමී සිතුවිල්ල තාමත් තරුණ කාලයේ මෙන්ම අදද චිත්ත සන්තානයෙහි ඉඳහිට මතුව එයි! අභ්‍යාසයන් මදකට අත්හිටවූ ඈ ඒ මධ්‍යස්ථානයෙන් එළියට ආවාය. කලින් දිනක දුරකථනයෙන් කථා බස් කර ඇති බැවින් ඈ මා අඳුනා ගත්තාය.

"මම නම් මේ දැන් යම් වැඩකනේ ඉන්නේ..." ඈ පැවසුවාය.
'හොඳයි එහෙමනම් කථාබස් කරන්න වෙන වෙලාවක එන්නම්... ඒත් මට පින්තූරයක් ගන්න පුලුවන්ද?' මා ඇසීය..
"මෙතැන පින්තූර ගන්න එපා... එහෙමනම් ගෙදර යමු..." කී ඈ එතැන අභ්‍යාසයෙහි යෙදී සිටි තම මලණුවන්ද කැටුව මාත් සමග ඇගේ ගෙදර බලා ආවාය. සසර මග එතෙර වන්නට පුරුදු පුහුණු වන්නන් නච්ච ගීත වාදයෙන් නැවතත් මෙතෙරට ඇද දමත්දෝහෝයි යන වරදකාරී හිතත් මා සමගින්ම ඈ නිවසට පැමිණුනි.

'අර සින්දුව ලියන්න පදනම වැටුනෙ කොහොමද?' නිසසල හිතක් කළඹන්නට පටන් ගතිමි.
"ඕක 1970 විතර ලියැවුණේ... මම ඒ වෙනකොට විටින් විට කවි ලියලා තිබුණ පුවත් පත් වලට..." ඉන්පසු ඈ මට පෙන්වූයේ ඈ විටින් විට ලියූවයි කියූ කව් රචනායි. ඇල්බමයක් වෙනුවට ඈ පාවිච්චි කර ඇත්තේ පැරණි ඉංග්‍රීසි සඟරාවකි. එහෙත් ඒවා ඉතාම පිලිවෙලට සුරැකිව තබාගෙන තිබිණි.

"පුවත් පත වලට කවි තැපල් කරලා යවාපු ඒවා දින වකවාණු එක්ක මගෙ කවි පොතේ සටහන් කලා"
'ඒ අතින් කවි පොත් තියනවද තාම?' මූලික කථාවෙන් පිට පැන මං මුලා වන්නට මම කැමතිය.
"ඉන්න..." නැවත කාමරයට ගිය ඈ මා මෙතෙක් දැක ඇති අතින් ලියූ අපූරුම කවි පොත් දෙකක් මා හමුවෙහි තැබුවාය.

'එතකොට අර සින්දුවේ විස්තරේ...?'
"ආ ඔව්... ඒ කාලේ ගුවන් විදුලි වැඩ සටහනක් තිබ්බා පද්‍යාවලී කියල.. ඩෝල්ටන් අල්විස් මහත්තය, විමල් අබේසුන්දර මහත්තය එහෙම කරපු... ඕකට අපේ කරුණාතිලක හඳුවල කවියක් එවා තිබ්බා 'ආදරය විකිණීමට තිබේ' කියල... ඕකට මම උත්තරයක් විදිහට තමා ඔය ගීය ලිව්වේ 'ආදරය විකිණීමට නොවේ' කියලා..."

සත් ගිරි කුළු හිස එපිටින්

සත් මහ සමුදුරු එපිටින්,
සක්වල දේශය එපිටින්,
එන වන බඹරෝ.... 

එන වන බඹරෝ....

මලේ පියලි වරුණ සළුව ගෙතුවේ නුඹටයි...
මලේ කෙමිය මල් මුවරද පිරුවේ නුඹටයි...
මලේ සුගන්ධය පිටාර ගැලුවේ නුඹටයි...
මලේ උරුම මල වට කර රඟනා නුඹටයි...

සුදු මල්පෙති වියන යටින්,

ළහිරු කැලුම් පලස පිටින්,
නල ‍රැළි සෙන් සමග තුටින්,
එන වන බඹරෝ.... 

එන වන බඹරෝ....

මලේ තුෂර මුතු මාලය බැන්දේ නුඹටයි...
මලේ මෙළෙක සුව සයනය සැදුවේ නුඹටයි...
මලේ සුසුම වාතල පිට ‍රැඳුණේ නුඹටයි...
මලේ හැඬුම මේ වනතුරු ඇසුණේ නුඹටයි....

'පරණ පින්තූර එහෙම නැද්ද?'
සිනාසෙමින් නැවත ගෙට ගිය ඈ පින්තූර දෙකක් මා අත පත් කලාය.

'දැන් පින්තූරෙකුත් ගන්නම් එහෙමනම්?'
"හොඳයි...!"

* මුල් සංගීත සංයෝජනය සහිත ගීතය අසන්න මෙතැනින්